ด้วยเหตุที่ว่าในบล็อกของผมเนี่ย คำค้นที่ทำให้มาเจอเว็บมากอันดับต้นๆ คือ “จักรยาน” ก็เลยนึกขึ้นได้ว่าน่าจะเขียนอะไรอีกสักหน่อย เผื่อมิตรรักแฟนเพลงสืบค้นผ่าน Search Engine มาเจอจะได้ผ่านหูผ่านตาไปบ้าง
เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่ 5 ตุลาคม 2557 โน่นแหละ
คือนอกจากจักรยานที่ผมเล่าให้ฟังบ่อยๆ คือ “นางสาวมิยาบิ” จักรยานแม่บ้านญี่ปุ่น ผมก็มี Edoardo Bianchi Iseo : MODEL Iseo Acera 8 SP และอีกตัวคือ Bridgestone ซึ่งผมเองก็ไม่แน่ชัดว่ามันรุ่นไหน ได้มามือสอง มือสามแล้ว เจ้าของเดิมก็ไม่แน่ชัดเรื่องรุ่นของมันสักเท่าไหร่
ก็ไม่เป็นไร ดูทรวดทรงองเอวและลองควบดูแล้วใช้ได้ก็เลยสอยมาในราคาประมาณนึง
ทีนี้ประเด็นก็คือว่า อี Bridgestone คันนี้ผมให้น้องฝึกงานไว้ใช้ เผื่ออยากไปโน่นนี่ในซอยจะได้ไม่ต้องนั่งวินมอไซค์ น้องก็ใช้มาสักพัก กระทั่ง 5 ตุลาคมวันนั้น ไอ้เจ้าน้องฝึกงานโทรไปหาผมซึ่งตอนนั้นอยู่เชียงใหม่ น้ำเสียงท่าทางร้อนรนถามไถ่ว่าผมเอาจักรยานคืนไปแล้วรึ?
ไอ้ผมก็เอะใจและคิดว่าคงหายแหงมๆ สอบถามกลับไปจึงได้ความว่า
ที่หน้า ThaiPBS ซึ่งเป็นออฟฟิศผมมีวินมอเตอร์ไซค์ มีป้ายรถเมล์ มีสะพานลอย และใต้สะพานลอยมีที่จอดจักรยาน ไอ้วันนั้นน้องฝึกงานก็ชะล่าใจจอดจักรยานล็อคไว้ตรงนั้น ก่อนขึ้นรถเมล์ไปทำธุระ พอกลับมาไม่เจอจักรยานซะงั้น
อั๊ยย๊ะ…หายกลางวันแสกๆ นี่แหละ
รู้ตัวว่าหายชัวร์น้องก็ไปแจ้งความ แต่ก็อย่างว่าละครับ มันคงได้แค่นั้นแหละ จะไปเค้นค้นเสาะหาก็คงไม่ง่ายนัก ได้แต่ทำใจว่าไม่เป็นไร หายก็หายไป จะได้ตระหนักและเข้าใจว่า
- จักรยานหายไม่ใช่คดีความใหญ่โต เพราะฉะนั้นต้องทำใจ ต่อให้จักรยานราคาเป็นหมื่นเป็นแสนก็ยังดูด้อยค่าราคาคดีนักหากเทียบกับสินทรัพย์อย่างอื่น
- ที่จอดรถจักรยานใต้สะพานลอย ไม่ว่าที่ไหนๆ ไม่ค่อยปลอดภัยนักหรอก บ่อยครั้งเราก็เจอว่าล็อคจักรยานเอาไว้แล้วหาย บ้างเหลือแต่ล้อ บ้างเหลือแต่โครง แล้วอีจักรยานดีๆ เนี่ยมันถอดง่ายมากเลยนะครับ ไม่ต้องใช้ประจงประแจอะไรทั้งนั้น แค่งัดสลักออกมาก็หลุดแล้ว
- จักรยานดีๆ สักคันไม่ควรจอดทะเล่อทะล่าในที่สาธารณะ
- ถ้าถูกขโมยไปขายเป็นเศษเหล็กคงได้ไม่กี่ตังค์ แต่ถ้าขายทั้งคันแบบนี้ได้ตังค์เยอะกว่า เพราะฉะนั้นถ้าคุณพี่โจรแกฉลาดพอ ก็คงจะเลือกอย่างหลัง และมันก็น่าจะตกถึงมือคอจักรยานสักคนบนประเทศนี้ เพราะแม่บงแม่บ้านหรือคนทั่วๆ ไปก็คงไม่พิศมัยจักรยานแนวนี้สักเท่าไหร่หรอก
ที่เขียนนี่บอกตรงๆ นะว่าไม่ได้คาดหวังว่าจะได้คืน แต่อย่างที่กราบนำเรียนไว้ข้างต้น แค่หวังว่าใครสักคนจะสืบค้นเผลอมาเจอบทความนี้เข้า และใครสักคนนั้นก็ดันเห็น Bridgestone คันนี้เข้า จะได้เอะใจไม่มากก็น้อยว่า “นี่คือจักรยานที่ถูกขโมยมา”
ส่ำเนี่ยละ…ซำบายดีพี่น้อง